هرچه معادباوری، عظمت معاد و حیات اخروی در دل انسان تقویت شود، رغبت و میل او به حیات دنیوی و گناه کم می‌شود:
«إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ بِخالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّار»
(زيرا ما آنان را به سبب برخوردارى از خصلتى پاك كه ياد سراى آخرت بود، براى خود خالص ساخته بوديم، به گونهاى كه نه شيطان از آنان نصيبى داشت و نه هواى نفس.) [ص/ ۴۶]
ثبت دیدگاه