تکیه بر عقل و دانش بشری به عنوان دو منبع اصیل برای فهمی نو از قرآن و همچنین رویکرد انتقادی به روایات و نگاهی جامعه نگر به قرآن، به منظور شناخت علل اصلی سقوط جامعه اسلامی و دریافت آموزه های راهبردی قرآن در زمینه اصلاح و ارتقای امت اسلام در عصر حاضر، المنار را در تفاسیر اهل سنت، ممتاز ساخته است. نقل یا نقد آرای المنار در تفاسیر متأخر، گویای اهمیت، غنا یا دستکم تفاوت اندیشه مؤلفان المنار نسبت به تفاسیر پیشین است.
بازتاب آرای المنار در المیزان روشن است، اما بیش از ۱۴۰ مورد نقد بر آرای المنار آن هم تنها در دوازده جزء قرآن نشانگر دغدغه و عزم علامه طباطبایی(ره) بر آسیب شناسی المنار در مبانی و روش فهم قرآن و صیانت از حوزه قرآن پژوهی است، امر مهمی که ایشان با استواری و شایستگی از عهده آن برآمدند و روشن ساختند که نام المیزان به حق زیبنده المیزان است.
این اثر ارزشمند که در واقع رسالۀ سطح ۴ استاد تاج آبادی می باشد، در ضمن سه بخش به تحلیل و بررسی مهمترین نقدهای علامه طباطبائی بر تفسیر المنار پرداخته است.
- بخش اول کتاب در مورد معرفی اجمالی المیزان و المنار و مؤلفان آن است که در آن به زندگینامه، سبک تفسیری و مقایسۀ شاخصه های کلّی این دو مفسیر پرداخته شده است.
- بخش دوم که بیشترین حجم کتاب را به خود اختصاص داده، به نقدهای علامه طباطبائی بر المنار، در زمینه آیات مربوط به نبوت، امامت، پدیده های فرا طبیعی و احکام پرداخته است.
- در بخش سوم در ضمن دو فصل(تبرئه صحابه و تعصبات مذهبی) به کاستی های مبنائی المنار از دیدگاه علامه پرداخته شده است.
- در نهایت بخش چهارم، فهرستی از سایر نقدهای علامه بر المنار ارائه شده که در این کتاب مجال بررسی همه آنها نبوده است.
ثبت دیدگاه