«وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما»
(قلمرو فرمانروايىاش آسمانها و زمين را فراگرفته است، و نگهدارى آن دو بر او دشوار نيست.)[بقره ۲۵۵]
مراد از «کرسیّ» سلطنت الهی و مقام ربوبی اوست. در واقع کرسیّ مرتبه‌ای از هستی است که واسطۀ در تدبیر عالم است و یادکرد وسعت کرسیّ (مقام ربوبی)، به این جهت است که هرگز دچار خستگی و درماندگی نمی‌شود.
جامی از زلال المیزان
رمضان ۱۴۴۱
ثبت دیدگاه