تفسیر سورۀ مسد

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـنِ الرَّ‌حِيمِ

تَبَّتْ یدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ ﴿۱﴾ مَا أَغْنَی عَنْهُ مَالُهُ وَ مَاكَسَبَ ﴿۲﴾ سَیصْلَی نَارً‌ا ذَاتَ لَهَبٍ ﴿۳﴾ وَامْرَ‌أَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ﴿۴﴾ فِی جِیدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ ﴿۵﴾

ترجمه:

به‏ نام خداوند گسترده ‏مهر مهربان

دو دست ابو لهب ناكارآمد باد، و تلاش ‏هايش (بر ضدّ پيامبر) بى ‏اثر، و خودش نيز براى هميشه تباه و از سعادت محروم باد! (۱) دارايى و دستاوردش او را از تباهى دور نساخت. (۲) به زودى به آتشى زبانه ‏دار درمى ‏آيد و براى هميشه در آن ماندگار خواهد بود. (۳) و همسرش نيز به آن آتش درخواهد آمد در حالى‏ كه هيزم‏كش دوزخ است. (۴) و بر گردنش طنابى از پوسته درخت است. (۵)

(م.صفوی)

تفسیر: