تفسیر سورۀ عادیات

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا ﴿١﴾ فَالْمُورِیَاتِ قَدْحًا ﴿٢﴾ فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحًا ﴿٣﴾ فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿٤﴾ فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿٥﴾ إِنَّ الإنْسَانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ ﴿٦﴾ وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِکَ لَشَهِیدٌ ﴿٧﴾ وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ ﴿٨﴾ أَفَلا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ ﴿٩﴾ وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ ﴿١٠﴾ إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَخَبِیرٌ﴿١١﴾

ترجمه:

به نام خداوند گسترده ‏مهر مهربان

سوگند به آن اسب ‏ها كه نفس ‏زنان به سوى ميدان جهاد تاختند، (۱) و سوگند به آنها كه با نواختن و تاختن بر سنگلاخ‏ ها به وسيله سم‏هاي شان شراره آتش برآوردند، (۲) و سوگند به آن ها كه بامدادان بر دشمن به ناگهان يورش بردند، (۳) و با آن يورش غبارى برانگيختند، (۴) و بدين‏ وسيله ميان سپاه دشمن درآمدند، (۵) به آنها سوگند كه آدمى در برابر نعمت‏ هاى پروردگارش بسيار ناسپاس است. (۶) و او قطعا بر ناسپاسى خود گواه است. (۷) و چون شيفته مال است بسيار بخيل است. (۸) آيا نمى‏ داند كه ناسپاسى خدا پيامدى ناگوار دارد؟ آن روز كه دفن ‏شدگان در گورها برانگيخته مى‏ شوند. (۹) و آنچه در سينه ‏هاست همه را فاش مى ‏گردانند. (۱۰) به يقين، آن روز پروردگارشان به آنان آگاه است. (۱۱)

(م.صفوی)

تفسیر: