«وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدى»
(و قطعا من بسى آمرزنده كسى هستم كه از شرك توبه كند و به يكتايى من ايمان آورد و با اطاعت از دستورات من كار شايسته كند و با پيروى از پيامبران و پذيرش ولايت آنان راه درست را بيابد.)[طه/۸۲]
اگر شخص یا جامعه‌ای درصدد مغفرت الهی است باید چهار ویژگی را در خود ایجاد کند:
توبه از شرک، ایمان به خدا، عمل صالح و اهتداء(هدایت پذیری) که همان پذیرش ولایت انبیاء و اوصیاء الهی است. به این معنا که اوامر و نواهی انبیاء و اوصیاء همانند آموزه‌های متون آسمانی، مقدس و لازم الأتباع هستند.
جامی از زلال المیزان
رمضان ۱۴۴۱
ثبت دیدگاه