وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدى
(و قطعا من بسى آمرزنده كسى هستم كه از شرك توبه كند و به يكتايى من ايمان آورد و با اطاعت از دستورات من كار شايسته كند و با پيروى از پيامبران و پذيرش ولايت آنان راه درست را بيابد)[طه/۸۲]
قرآن کریم از امت‌ها دو نوع اطاعت خواسته؛ یکی اطاعت از کتب آسمانی و دیگری اطاعت از انبیاء و اوصیاء در مواردی که کتب آسمانی نسبت به آن سکوت کرده است. شرط رستگاری امت‌ها عمل به هر دو اطاعت است. مهم‌ترین لغزش بنی‌اسرائیل که موجب عدم رستگاری آن‌ها شد، اطاعت ناپذیری آنان از موسی و اوصیاء او بود. از همین جهت است که امام باقر علیه السلام می‌فرمایند: «مقصود از جملۀ ”ثم اهتدى” اهتداء به ولايت اهل بيت است. به خدا سوگند اگر كسى خدا را در تمام عمرش در بين ركن و مقام عبادت كند، آن‌گاه بدون ولايت ما بميرد، خداوند او را به صورت، در آتش افکند.»
جامی از زلال المیزان
رمضان ۱۴۴۱
ثبت دیدگاه