«أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذينَ يُزَكُّونَ أَنْفُسَهُمْ بَلِ اللَّهُ يُزَكِّي مَنْ يَشاءُ وَ لا يُظْلَمُونَ فَتيلا»
(آيا به كسانى كه خود را پاك و رشديافته مىشمرند ننگريستهاى؟ آنان حق ندارند زبان به مدح خويش بگشايند، بلكه خداست كه هركه را بخواهد به پاكى مىستايد و در ستايش آنان به اندازه رشته هسته خرمايى به آنان ستم نمىشود.)[نساء/۴۹]
خودستایی، میوۀ ناگوار خودشیفتگی است که دامن‌گیر فرد یا جامعه‌ای به‌سان بنی‌اسرائیل می‌شود. البته آسیب‌هایی که در اثر ابتلاء یک جامعه به رذائل اخلاقی به وجود می‌آید به مراتب بیش‌تر و خطرناک‌تر خواهد بود.
زمینه‌های خود شیفتگی متعدد است(ثروت، قدرت، علم، عبادت و …)؛ آن‌چه موجب خودشیفتگی و خودستائی بنی‌اسرائیل و پیامدهای ناگوار آن شد و قرآن کریم جامعه اسلامی را نسبت به آن بر حذر می‌دارد، خودشیفتگی به جهت انتساب به دین است.
جامی از زلال المیزان
رمضان ۱۴۴۱
ثبت دیدگاه