در بسیاری از موارد، واژۀ «قُلْ» و مشتقات آن در قرآن کریم به معنای رسیدن به باطن و حقیقت مطلب است، نه صرف اظهار زبانی یک لفظ.
در آیه « قُلْ أَعُوذُ بِرَ‌بِّ النَّاسِ » نیز، واژۀ «قُلْ» به این معناست که انسان برای رهایی از تصرّفات و توانایی‌های خارق العاده شیطان، به این باور شهودی رسیده باشد و با عمق جانش این حقیقت را درک کند که باید پناهندۀ به خداوند گردد. نشانۀ چنین باوری، این است که شخص دائم در حال مراقبه بوده و از وسوسه‌های شیطان هراسناک است.
جلسۀ تفسیر سورۀ ناس
آذر و دی ۱۳۹۹
ثبت دیدگاه