«وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُودا»
(و پارهاى از شب را به نماز بيدار باش كه اين براى تو افزون بر نمازهاى واجب است، باشد كه پروردگارت به تو مقامى عطا كند كه همه آن را بستايند و تو را با آن مقام (مقام شفاعت) در قيامت برانگيزد.)[اسراء/۷۹]
مقام ویژه شفاعت، که در این آیه از آن تعبیر به «مقام محمود» شده، ولایت پیامبر بزرگوار اسلام بر شفاعت است. به این معنا که شفاعت همه شفیعان محشر اعم از انبیاء، ائمه علیهم السلام و دیگر شفیعان عرصه محشر، با اذن و ارادۀ پیامبر اسلام است. از این جهت در روایات بیان شده که روز قیامت همه محتاج شفاعت پیامبر اسلام هستند:
«و ما مِن أحَدٍ إلاّ يَحتاجُ إلى شَفاعَةِ محمّدٍ يَومَئذٍ» [تفسیر عیاشی۲ /۳۱۵]
یا حضرت آدم و و دیگران تحت لواء پیامبر اسلام هستند:
«آدَمُ وَ مَنْ دُونَهُ تَحْتَ لِوَائِي يَوْمَ الْقِيَامَة» [بحار الانوار۳۹ /۲۱۳]
البته شفاعت ایشان بر انبیاء و ائمه به معنای وساطه شدن برای رسیدن آن‌ها به مقام شفاعت است. از این رو پیامبر اکرم شفیع الشفعاء هستند.
سخنرانی به مناسبت رحلت پیامبر اکرم
آذرماه ۱۳۹۵
ثبت دیدگاه