تفسیر سورۀ تین

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ‏

وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ (۱) وَ طُورِ سينينَ (۲) وَ هذَا الْبَلَدِ الْأَمينِ (۳) لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ في‏ أَحْسَنِ تَقْويمٍ (۴) ثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلينَ (۵) إِلاَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (۶) فَما يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ (۷) أَ لَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحاكِمينَ (۸)

ترجمه:

به‌‏نام خداوند گسترده‌‏مهر مهربان

سوگند به آن كوه انجير و زيتون (سرزمين دمشق و بيت المقدس) آن‌‏جا كه خاستگاه پيامبرانى بسيار بود، (۱) و سوگند به‏ طور سينا، آن‌‏جا كه خدا با موسى سخن گفت، (۲) و سوگند به اين شهر امن (مكّه)، (۳) كه ما انسان را در نيكوترين قوام آفريديم تا بتواند در نزد خدايش به نيك‌بختى جاودانه دست يابد. (۴) سپس او را چون از مسير فطرت خارج شد، به جايگاهى پست كه از جايگاه همه فرومايگان اهل عذاب پست‏‌تر بود بازگردانديم. (۵) مگر كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌‏اند، كه براى آنان پاداشى بى‏‌پايان خواهد بود. (۶) اينك اى انسان، پس از دانستن اين حقيقت چه‌‏چيز تو را وا می‌دارد كه روز جزا را دروغ شمرى؟ (۷) مگر خداوند در داورى‏‌اش از همه داوران برتر نيست؟ پس چگونه مى‌‏پندارى كه روز جزايى مقرّر نكرده است تا هر كس به سزاى كردار خويش رسد. (۸)

تفسیر: